ผมจะลองพยายามเล่า เส้นทางการเป็น Developer ของผมเองตั้งแต่เริ่มต้น
เพื่อได้เป็นกระจกสะท้อน Mindset หรือวิธีคิดอะไรบางอย่างในตัว ที่หล่อหลอมผมให้เป็นผมเองในทุกวันนี้
เรื่องราวของผมเริ่มต้นที่ ผมได้ศึกษาหนังสือเล่มหนึ่ง
ผมศึกษาเรื่อง เขียนโปรแกรมด้วยตัวเองจากการอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือ ภาษา C ผมจำชื่อหนังสือจริงๆไม่ได้เป็นสี ฟ้าๆ
เป็นเล่มเดียวที่ใช้อ่าน ณ ตอนนั้น อาจจะมีปนกันกับการดู YouTube บ้าง แต่หนังสือก็ยังเป็นตัวหลักอยู่ดี
แรงจูงใจอย่างนึงที่ทำให้ตอนนั้น ต้องอ่านเล่มนี้ คือต้องเข้าร่วมการแข่งขันเขียนโปรแกรมภาษา C
ผมก็เลยเริ่มซื้อหนังสือ แบบขวานผ่าซากเลย ในเมื่อต้องแข่งเขียนโปรแกรมภาษา C งั้นเราก็ซื้อหนังสือ ภาษา C ไปเลย จบๆ
วิธีที่ใช้อ่านเล่มนี้ คือ
ผมอ่านเลย ไม่สนการแบ่งเวลา ไม่สนความสม่ำเสมอ ไม่สนการแบ่งเนื้อหา ไม่สนการแบ่งสัดแบ่งส่วน
แต่ผมใช้วิธีการอ่านมันไปเลย
เสาร์ อาทิตย์ก็อ่าน จะว่างเช้าหรือว่างบ่ายก็อ่าน กลางคืนถ้าไม่ติดอะไรก็จะอ่าน
หรือแม้กระทั่งคาบเรียนที่เราไม่ได้อยากเรียนขนาดนั้นก็จะอ่าน
ผมว่าตอนนั้น ผมเองก็บ้ามากพอ ที่จะจริงจังศึกษามันนะ
อาจจะเป็นเพราะด้วยเนื้อหา หรือ Concept ของการเขียนโปรแกรมมันเข้ากันกับบางอย่างในตัวก็ได้
ผลลัพธ์มันเลยตะบี้ตะบันอ่านได้ขนาดนี้
คลั่งไคล่และหลงไหล ก็เป็นอีกกุญแจสำคัญชิ้นหนึ่ง
สิ่งที่ทำอยู่ตลอด ในการอ่านทุกครั้งเลย คือการจดบันทึก หรือ ขีดๆ เขียนๆ ลงไปในหนังสืออยู่ตลอดเพื่อสรุปเป็นความเข้าใจของตัวเอง ผมจำได้ว่าผมทำมันแทบจะทุกหน้าเลย
ผมคิดว่าหนังสือเล่มนี้ ค่อนข้างเป็นหนังสือ Programming ที่ดีเลย คือ
- มีตัวอย่าง Code ประกอบในทุกๆ คำอธิบาย
- มีแบบฝึกหัดท้ายบท
ซึ่งแน่นอนว่า ทั้งสองอย่างนี้ ผมไม่ปล่อย ผมทดลอง Run Code ด้วยตัวเอง ตั้งคำถามแปลกๆ กับ Code แล้วหาคำตอบมันด้วยกับการ Run ด้วยตัวเอง
และแบบฝึกหัดเอง ผมก็ทำมันอย่างซื่อสัตย์ พยายามคิดด้วยตัวเอง ไม่โกงคำตอบจนกว่าจะหาได้
ไม่ปล่อยผ่านเนื้อหา จดสรุป และทำแบบฝึกหัดทดสอบความเข้าใจ
อย่างสุดท้าย ที่ทดสอบตัวผมเองว่า ที่อ่านมาคือเข้าใจแล้ว ที่ฝึกทำคือผ่านเกณ
คือการทีต้องชนะการแข่งขัน
อัลฮัมดุลลิลาฮ เกียรติบัตรใบนี้ ค่อนข้างสำคัญมากกับผม
เพราะมันเองคือ เครื่องยืนยันบางอย่างในตัวผมว่า เราเดินมันมาอย่างถูกต้องแล้ว
หาสนาม เจอคู่แข่ง เพื่อทดสอบระดับความรู้กับเราได้